Maarten kan inmiddels redelijk uit een beker drinken. Alleen tussen het drinken moet hij naar adem happen en dan wil hij de beker wel eens zo schuin houden dat hij het sapje over de bank schenkt of over zijn voeten of over de poes. Dus zijn we altijd in de buurt om de beker tijdens de adempauze even van hem over te nemen. Als Maarten nog niet genoeg heeft zegt hij Nog een meer Als Maarten wel genoeg heeft zegt hij tafel zetten . Dan mogen we met de beker naar de tafel lopen en hem daar buiten zijn bereik parkeren. Soms krijgt hij halverwege de ouderlijke tocht naar de tafel voortschrijdend inzicht en verandert snel naar Nog een meer

Halleluja zegt Maarten wel eens. Dat heeft niet zo veel met geloof te maken, maar des te meer met hoop. Mama roept halleluja als ze met een hoopvolle situatie geconfronteerd wordt, of nauwkeuriger gezegd, een hoopvolle luier. Maar verder gebruikt ze dat woord niet. Dus voor Maarten ligt hier een duidelijk één-op-één verband en dat is altijd een goede basis om een woord te leren en te onthouden. Praise the lord, zegt ze er wel eens achteraan, als de hoop niet alleen in de luier huist, maar ook in het shirt en in de broekspijpen. Hoop en wanhoop liggen soms dicht bij elkaar.

Op culinair gebied is Maarten momenteel verliefd op de stopuhwafel en op kretje met kaas (toastje met smeerkaas).