23 oktober

Maarten weekendje op verkaansie naar Drenthe en ome Michel en tante Wytske waren er ook. Een van de eerste dingen die Maarten in het blauwe krat met reisspeelgoed doet, is zijn favoriete boek. Niemand in de omgeving is veilig. Als je klaar bent met waar je mee bezig was, staat hij achter je. Zullen we even gaan een boekje lezen? En als je nog niet klaar bent trouwens ook. Het is een prentenboek, er staat geen letter in. Maar toegegeven, de tekenares heeft menig prijs in de wacht gesleept en je kunt wel zien waarom. Het boek weegt inmiddels twee keer zoveel als nieuw in de winkel. Kilo’s plakband zijn er al ingegaan, want bij het bladeren gebeuren er wel eens dingen die God niet bedoeld heeft. Maarten vindt niet alle hoofdstukken even mooi. Er moeten flink veel tractoren en brandweerauto’s te zien zijn, anders is het saai.


Middenin de nacht staat Maarten rechtop in zijn bed. Optillen! OPTILLEN! Ik ben klaar met slapen Verbazend hoe taalvaardig hij is. En hoe vanzelfsprekend hij het vindt om aan te geven wat hij wil. Allerlei dingen waar volwassenen eindeloos voor op cursus moeten, heeft zo’n kindje van nature in huis en die volwassenen hadden dat ongetwijfeld ooit ook.