Op de crèche schijnt Maarten te fietsen als Eddy Merkx, maar voor zijn eigen fiets toont hij weinig belangstelling. Bij de zeldzame gelegenheden dat hij er op zit, gebruikt hij de Fred Flintstone-voortstuwing. De laatste keer dat hij zijn voeten op de trappers had, was hij zeker een jaar jonger. Dat bracht hem niet zoveel en dat is misschien wel blijven hangen. Hij beseft nog niet dat zijn benen inmiddels drie keer zo lang zijn geworden en dat hij over niet al te lange tijd waarschijnlijk de hele boel bij elkaar schreeuwt als papa en mama vinden dat er nu niet meer gefietst moet worden maar geslapen. Bij wijze van stimulans hadden we zijn driewieler meegenomen naar de kinderboerderij.

Wil je op je fiets, Maarten?

Maarten zwijgt in alle mogelijke talen en blijft zover mogelijk bij zijn fiets vandaan. De geitjes daarentegen vinden de fiets wel interessant. Een fiets is heel handig als je jeuk tussen je oren hebt. En wat zit er in die tas achterop? Toch geen vers hooi? Beter even goed controleren. En zie, ineens wordt er in Maarten een eigendomsbesef wakker. Hij neemt resoluut het stuur in handen en rijdt naar een rustiger plekje.