Hemelvaartsdag, bos, Zeist

Eigenlijk de eerste bospoging met Maarten die niet na drie minuten strandt.

Maarten kan steeds harder oppositie voeren. Misschien de eerste bijwerkingen van een strenge Jenaplan-juf. Zu mindestens sie haben Disziplin jetzt.

Maar eenmaal de eerste bocht om, begint hij dennenappels op te rapen en races te organiseren.

Met een grimmige blik: Klaar voor de start. AF !

Hij is nog geen partij voor papa en mama.

Ik kan veel harder.

Hier rijden geen auto's en brommers toch? Dus dan vliegen hier wel uilen? Als het donker is.

Het zijn mijn eigen woorden van een paar maanden geleden, waar hij niet opvallend veel aandacht voor had. Ik was hem aan het uitleggen waarom je in Nieuwegein geen uilen kunt zien en waar wel.

Aan de andere kant van de N224 woedt een hevig korfbal-toernooi met muziek die Maarten herkent van KRO's De Wereld Is Mooi. Dat kan Maarten langer boeien, dan de Bambi-herten.

Eenmaal thuis, de foto bekijkend:

Waarom heeft hij zijn ogen dicht ?

En tegen papa:

Waarom sta jij er niet op ?

Op de heenweg hadden we nog het pad van bus 77 gekruist.

Ik ga altijd met de 74. En ook wel eens met de 65. Met poppa.

Bij het afrekenen van Albert Heijn mini-boodschappen, komt hij met bedragen als elfendertig De buslijnen noemt hij helemaal goed. Maar ook voor de busritjes geldt dat het maanden geleden is.